Je draai vinden in deze ongekende Corona-tijden

Ik heb veel respect en waardering voor al die mensen die in zo’n korte tijd allerlei creatieve oplossingen bedenken om dingen door te kunnen laten gaan. Zo zit mijn dochter nu op het moment dat ik dit schrijf online les te volgen van haar geschiedenis docent. Hoe hij dat zo snel voor elkaar heeft gekregen, ik ben onder de indruk. Wat een energie in deze barre tijden en het doet me goed dat iedereen zich zo inzet en z’n beste beentje voorzet.

Met z’n allen thuis op elkaar gepakt zitten en daarbij thuiswerken combineren met de verantwoordelijkheid om je kinderen door het online schoolprogramma te loodsen, is soms een hele klus. Tijdens de skype-consulten van afgelopen week merk ik dat ouders hier behoorlijk mee kunnen worstelen en ze de lat soms enorm hoog leggen.

Tijd voor bezinning hoe we deze tijd het beste doorkomen.

Ik denk dat het er niet om gaat dat je je werk op hetzelfde niveau volhoudt en daarbij ook alle opdrachten vanuit school er doorheen gejast krijgt. In mijn beleving is het veel belangrijker om een goede structuur te vinden waarin we in balans blijven, het goed hebben met elkaar en waarin ook tijd is om geconcentreerd aan het werk te zijn. Hoeveel schoolwerk er dan precies af is, vind ik dan van ondergeschikt belang. Ik hoor ouders volkomen overvraagd alles op alles zetten om zo veel mogelijk schoolwerk erdoor te krijgen. Ik zou willen zeggen: laat los. Doe niet meer werk dan binnen deze prettige structuur mogelijk is. Het kan niet de bedoeling zijn om er één grote strijd van te maken omdat je je kind voortdurend achter de broek zit terwijl je ondertussen 10 andere ballen in de lucht probeert te houden.

Zorg goed voor jezelf en elkaar en kies een passende prettige dagindeling.

Ik kwam hierover de blog van Nederlands Jeugd Instituut tegen die ik graag met jullie deel.
Klik op de link  Tien tips in het omgaan met de nieuwe thuissituatie.

Daarnaast denk ik aan de volgende aanvullingen:

Creëer een prettige time-out plek om je aan de dynamiek van het gezin te kunnen onttrekken. (Bron: Tool Positive Discipline van Jane Nelsen)

• Creëer samen met je kind een prettige plek om tot rust te komen. Laat hem kiezen hoe die plek eruit moet zien en wat er moet zijn (boeken, oordoppen, muziek, koptelefoon, knuffels,……)
  Bij kleine kinderen kan dat bijvoorbeeld ook een mooi versierde hut van verhuisdozen zijn achter de bank; heb je gelijk een mooie activiteit om samen te doen, nl. het knutselen van die hut.
• Laat je kind een leuke naam kiezen voor deze plek (de boomhut, chill-plek, de hangmat….)
• Als je kind over zijn toeren raakt of grommerig is, vraag je vriendelijk “Zou het je helpen om even naar je ‘chill-plek’ te gaan?”
• Als hij niet gaat, ga dan zelf. Geef het goede voorbeeld. Stamp niet verwijtend weg maar zeg vriendelijk en daadkrachtig “ik heb het zelf wel even nodig”

Spreek af wie op welk moment de leiding neemt.

Twee kapiteins tegelijk op het schip werkt vaak niet. Jij en je partner hanteren ongetwijfeld een verschillende aanpak, dat kan niet anders. Misschien houd je zelfs als de andere ouder de kinderen aan het begeleiden is nog wel in de gaten of de ander het wel goed doet. Of je kinderen spelen jullie tegen elkaar uit. Het kan veel energie schelen als je afspreekt wie op welk moment de leiding heeft. Charlotte Visch heeft dit in haar boek “De Sleutel tot je Kind”  beschreven in Stappenplan bij ‘Evenwicht in het opvoedteam’ (pagina 53 – 55)  Hieronder een bewerking :

• Spreek af wie op welk moment de leider is. Het maakt niet uit hoe je die momenten kiest als maar duidelijk is wie op welk moment de leider is. Maak in het begin visueel wie de leider is door bijvoorbeeld als leider een armbandje, petje of een ander uiterlijk kenmerk te dragen.
• Degene die de leider is , bepaalt de aanpak.
• De andere opvoeder richt zich op zijn eigen dingen; of ondersteunt en stelt vragen.
  De taak van de niet-leider is om op die momenten ‘achter-de- leider- te-staan’. Dat betekent dat de ondersteunende ouder het besluit van de leider volgt en uitdraagt.
  Als de leider besluit dat het oké is als de kinderen stoppen met schoolwerk (terwijl jij vindt dat ze best wat meer kunnen doen) dan zul je toch het besluit van de leider moeten ondersteunen. Als je dat lastig vindt of als de kinderen bij je komen klagen mag je expliciet maken dat het om de regels van de ander gaat door bijvoorbeeld te zeggen “Vandaag is papa/mama de leider en gelden zijn/haar regels”. Let erop dat je geen ondermijnende opmerkingen maakt, zoals dat het gelukkig morgen weer anders is of zo iets.
  Het gaat erom dat je laat zien dat je respect hebt voor de ander ook al doet hij/zij de dingen anders dan jij.
  Het leuke hiervan is dat er ruimte komt om een andere manier te ervaren dan je zelf zou hebben bedacht en dat geeft soms onverwachte inzichten.
• De leider hoeft het niet alleen te doen en mag om hulp vragen. Als je het als leider alleen niet redt, vraag dan op tijd om hulp. Het is belangrijk dat de leider de leiding houdt en z’n verantwoordelijkheid neemt. Het is niet de bedoeling dat de ondersteunende ouder zonder expliciet verzoek van de leider overneemt.
• Als je vindt dat je partner een vergissing maakt of te ver gaat en je kind er echt schade van ondervindt vraag dan om een moment van overleg: “Kunnen we even overleggen?” en bespreek je zorg buiten gehoor van je kind . Daarna pakt de leider het weer op. Als jullie er niet uitkomen kun je aangeven dat ouders het soms niet eens zijn en dat jullie er een andere keer over zullen praten en beslissen. Neem niet de taak van de leider over want dan ondermijn je het gezag van de leider.
  Bij een beslissing met zeer ernstige gevolgen dien je natuurlijk direct in te grijpen, maar vraag je goed af of het echt zo ernstig is als je denkt.

Heb je zelf goede oplossingen gevonden in hoe je thuis op de prettige manier de balans vindt? Deel met ons je ervaringen in het onderstaande opmerkingenveld.